Deze site is anders dan je gewend bent!
|
De reden is: ik ga de bezoekers geen info opdringen.
Daarbij is het voor mij ook een knipoog & 'next level ownen' van vooroordelen. Onderdelen van de site & dus keuzemogelijkheden voor jou zijn: - Leven in gemeenschap, kleine en/of grote voorbeelden over leven in verbinding met elkaar. - De Bijbel & het vrouwenhart in deze wereld, geen studies, wel connectie. - Over mijn leven met psychosegevoeligheid, mijn harde werkelijkheid, waar ik hoopvol mee om kan gaan. - Gedichten: ordeningen van gedachten, niet in de vorm van blogs. (Meest recente 01-03-2025) |
Go fund me: Psychose kan anders |
Het mooie is dat iedereen zo zijn eigen levensloop verhaal heeft.
Dat maakt ons allemaal zo uniek en bijzonder.
Voor mij is een levensbepalend moment mijn radicale bekering geweest.
In mijn puberteit kon ik niet geloven in de drie-enig God.
Zo rond m'n 18de wierp ik de Bijbel omhoog om te lezen waar hij op zou openvallen op de grond.
Het was op dat moment een vraag aan de Heer om concreet Zijn bestaan te tonen.
Nog steeds zeg ik tegen mensen die God niet toebehoren: “Richt het lijntje eens omhoog.”
De Bijbel viel open bij Jesaja. Daar waar de Heer boos is en erg duidelijk.
Op dat moment geloofde ik.
Het is mij een raadsel hoe dat precies werkt.
Op dat moment geloofde ik in: God de Vader, Christus zijn Zoon en de Heilige Geest.
Met mijn karakter was de toornige God die zegt: “tot hier en niet verder.” Wat ik nodig had.
Kort daarop kwam het besef: mijn leven hier op aarde is van de Heer.
Daarna volgden jaren waarin ik samen met mijn lieve man Gemeentes en de maatschappij mocht dienen.
Er volgden ook vele jaren van intens lijden. Daarin was er het besef van volledige afbraak.
Wanneer dat van minuten, naar uren, naar dagen, naar maanden, naar jaren gaat, dan doet dat wat met je kijk op het leven.
Ik ben intens dankbaar dat de levende drie-enig Heer er altijd bij was, is en zal zijn.
Dat maakt ons allemaal zo uniek en bijzonder.
Voor mij is een levensbepalend moment mijn radicale bekering geweest.
In mijn puberteit kon ik niet geloven in de drie-enig God.
Zo rond m'n 18de wierp ik de Bijbel omhoog om te lezen waar hij op zou openvallen op de grond.
Het was op dat moment een vraag aan de Heer om concreet Zijn bestaan te tonen.
Nog steeds zeg ik tegen mensen die God niet toebehoren: “Richt het lijntje eens omhoog.”
De Bijbel viel open bij Jesaja. Daar waar de Heer boos is en erg duidelijk.
Op dat moment geloofde ik.
Het is mij een raadsel hoe dat precies werkt.
Op dat moment geloofde ik in: God de Vader, Christus zijn Zoon en de Heilige Geest.
Met mijn karakter was de toornige God die zegt: “tot hier en niet verder.” Wat ik nodig had.
Kort daarop kwam het besef: mijn leven hier op aarde is van de Heer.
Daarna volgden jaren waarin ik samen met mijn lieve man Gemeentes en de maatschappij mocht dienen.
Er volgden ook vele jaren van intens lijden. Daarin was er het besef van volledige afbraak.
Wanneer dat van minuten, naar uren, naar dagen, naar maanden, naar jaren gaat, dan doet dat wat met je kijk op het leven.
Ik ben intens dankbaar dat de levende drie-enig Heer er altijd bij was, is en zal zijn.